نا امیدی مثل یک ایر تیره لحظه های زندگی رو خاکستری می کنه.همه جا بوی غم میگیره.همه چیز رنگ خودش رو از دست میده واز همه مهمتر تو رو از لذت همه داشته ها دور میکنه.
عزیزترینم،باور دارم که این لحظه های سخت، آغاز رسیدن است، آغاز صعود و اوج گرفتن تا آنجا که بالهای توانای تو بدان میرسد و من مثل همیشه عاشقانه تو را در اوج بهترینها می بینم. من، تو و فرشته کوچک خوشبختیمان باید در هوای تازه و زلال امیدواری نفس بکشیم و سرمست از لذت با هم بودن دلهایمان را پر از نور و شادی کنیم
توخوبی و این همه اقرارهاست
احمد شاملو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر