همدم بی آزار

شاید به جرات بتونم بگم که بهترین مونس خانواده سه نفری ما در این روزها همین رایانه قابل حمل یا به عبارتی لپ تاپ ماست.این موجود بی ازار پر فایده صبح همزمان با ما از خواب بیدار میشه و شب چند ثانیه قبل از ما خاموش. در تمام لحظاتی که در خونه هستیم در حال خدمات رساندن به یکی از ماست.بیشترین ارتباط ما با دنیای ناشناخته جدید اطرافمون از طریق همین پنجره ساده و کوچیکه ای که تحمل خیلی چیزها رو راحت میکنه.همین که برای خیلی از امور اداری مجبور نیستی شال و کلاه کنی و در حالی که داری دیالوگها رو با خودت مرور می کنی چشم تو چشم آدمها حرف بزنی، می تونی تمام ترس و نگرانیت رو پشت این صفحه ها مخفی کنی و مثل بقیه تقاضات رو بفرستی یا سوالاتت رو بعد از ده بار چک گرامری و لغتی ارائه بدی همه و همه نشان از ارزش این موجود تواناست.
اینکه برای پیدا کردن خونه و پیدا کردن کار راهی به جز متوسل شدن به دنیای ارتباطات مجازی وجود نداره، یعنی اینکه این وسیله جادویی چقدر برای ما حیاتیه.
علاوه بر تمام فوایدی که برای حفظ حیات ما در این نیکره جنوبی داره، در حال حاضر تنها راه ارتباطی ما با خانواده و دوستان و تمام کسانی است که دلتنگشون هستیم و از این طریق می تونیم با هم حرف بزنیم، تصویر همدیگر رو ببینیم و با خوندن نامه ها و وبلاگها جون بگیریم
از اینها گذشته، این رفیق ما، در نقش تلویزیون و dvd player
بهترین دوست سامیاره
حالا تصور کنید که یکهو متوجه بشید که چنین همدمی دچار ویروس شده و معلوم نیست با از بین بردن ویروس چه بلایی سر اطلاعات و خود کامپیوتر میاد و آیا دوباره روشن میشه؟؟؟؟!!!!
*******
قصد داشتم که پست دیگه ای بنویسم اما آنقدر از این خبر شوکه ام که ترجیح دادم قبل از هر اتفاق ناگواری یک قدر دانی درست و حسابی از جناب کامپیوتر بکنم شاید همه چیز ختم به خیر شد، من که به شخصه با حال و روزی که دارم بعید می دونم بتونم با فقدان چند ساعته اون هم کنار بیام....

********
و دیگه اینکه روزها میگذره، هنوز هم برای اینکه بدونم ساعت استرالیا چنده به ساعت ایران ساعت7:30 اضافه میکنم و هنوز هم بغض دارم اما این روزها کمتر و دیرتر تبدیل به اشک میشه ،یعنی حالم بهتره؟؟؟؟؟؟؟؟