کودک، خانواده، انسان*

کتاب"کودک،خانواده،انسان"رو مدتی پیش تموم کردم.برخی از جمله ها و عبارتهایش برام جالبتر بود، دوست داشتم که در حافظه مجازی ام حفظ کنم
بچه ها به اندازه کافی قاضی، دادستان و شاکی دارند، پدر و مادرها می توانند وکیل مدافع کودک باشند.
هدف بزرگ ما این است که راهی بیابیم که کمک کند فرزندانمان را راسخ تر و انسان بار بیاوریم.
اگر فقط یک نفر هم در دنیا باشد و به ما گوش فرا دهد و احساس ما ار درک کند هر دردی قابل تحمل است.
زمان و مکانی وجود دارد که نباید فهمید کودک چه حس می کند.نباید با او در تماس بود و نباید او را درک کرد.بگذارید کودک گوشه دنجی را در زوایای روحش داشته باشد.
پدر و مادرها به هزار و یک دلیل بچه هایشان را وایسته و عاجز بار می آورند و همه اینها زیر عنوان محبت انجام می گیرد.
هر پدر و مادری می تواند صندوقچه ای زنده از بهترین لحظه های زندگی فرزندش باشد.
اینکه انسان بتواند مسئله ای را تحت کنترل بیاورد بدون اینکه به ارزشهایش پشت پا بزند می تواند عمیقا ارضا کننده باشد...ترکیب قدرت و انسانیت با هم می تواند خیلی موثر باشد.
بچه ها مثل یک گیاه هستند.اگر مرتب آنها را به سمت خورشید بچرخانید صاف بار می آیند.
ما دیگران نیستیم.ما خودمان هستیم.تو، تو هستی.ما همان را احساس می کنیم که هستیم.و در واقعیت هر کدام از ما یک نوع احساس داریم.
اگر قرار است احساسات یک والد چرخ یک خانواده را بگرداند این احساسات باید تحت مراقبت قرارگیرند.اگر پدر یا مادری بیشتر از حد تحملش برانگیخته شود آن گاه با قلبی اکنده از رنج و بدون تعادل روحی می تواند بهترین موقعیتهارا به بدترین آنها تبدیل کنداما چنان که پدر و مادری احساس ثبات آرامش و تعادل کنند هر مسئله ای را می شود تحمل کرد و به انجام رساند و حتی خندید.آن گاه فرزندان در امنیت به سر خواهند برد و می شودگفت تحت مراقبت افراد لایق هستند
وبسیاری نکته های خوب و آموزنده دیگه
*تالیف ادل فیبر-ایلین مزلیش-ترجمه گیتی ناصحی-نشر نی...