من مثبت می اندیشم، پس هستم

این که باید مثبت اندیش بود و به اتفاقات خوب فکر کرداز تکنیکهای شناخته شده روانشناسی است که خود من سالها شنیده بودم و چند کتابی رو هم در این زمینه خونده بودم و گاه گاهی هم در زندگی تصمیم گرفتم که این شیوه رو به کار ببرم. معمولا چند روزی موفق بودم، اما به محض اینکه روال زندگی از حالت عادی خارج شده بود و چیزی خلاف میلم اتفاق افتاده بود هیج اثری از انرژی مثبت و افکار مثبت به جا نموند و من بودم و کوهی ناامیدی و هزار اندیشه تلخ و....

مهاجرت به استرالیا سخت تر از تصورات من بود، و اوضاع واحوال من خرابتر از هر وقت دیگه.بعضی لحظه ها اونقدر به نظرم طاقت فرسا میومد که به هیچ روش و تکنیکی قادر نبودم به زندگی عادی برگردم، شاید تنها حضور سامیار و تعهدی که نسبت به اون احساس می کردم تنها انگیزه ای بود که باعث میشد تا حدودی به خودم مسلط باشم.در اون روزها به نظرم مثبت اندیشی بی خاصیت ترین راه ممکن بود، مگه میشه در این همه مشکلات به چیزهای خوب فکر کرد، مگه ممکنه فقط با اندیشه من مسائل و مشکلات شکل دیگه ای بگیره؟!!!در این بین چند تایی هم کتاب خوندم و چند روزی هم سعی کردم که تکنیکهایی رو به کار ببرم، اما اونقدر بی اعتقاد بودم که این دستورات و جملات هم برام عذاب بیشتری شد.

هنوز نمی دونم که دقیقا چه موقع و چطور تصمیم گرفتم که نگاهم رو عوض کنم، به آینده روشن فکر کنم، اون رو ترسیم کنم و باور کنم که تمام اتفاقات خوب در انتظارمه، این بار تصمیمم از دل براومده بود و رفتار و اندیشه ام مصنوعی نبود، به یکباره چیزی در وجودم عوض شد و من موفق شدم که بدون شک و با ایمان قوی اندیشه های مثبت رو باور کنم...
من موفق شدم که هرشب فردای زیبا و پر از لحظه های خوبی رو تصویر کنم و هر روز شاهد نزدیک شدن این تصورات به واقعیت باشم.من زمانی که نگاهم رو تغییر دادم هنوز هیچ چیز عوض نشده بود، اما امروز خیلی اتفاقات خوب و امید بخش در زندگی ام افتاده، امروز وجودم میزبان هزاران هزار زیبایی است که دست یافتنی است و اگر امروز اتفاق نیوفته منتظر فردایی است که به زودی از راه میرسه....