۱۳۸۷ مهر ۲۶, جمعه

هوای پاک حق مسلم ماست!

این پنجمین باره که رادیو پیام اخبار میگه و این یعنی که بیش از یک ساعته که من در راه هستم.دارم به ترافیک و وضعیت خیابونها و حال و روز خودم فکر می کنم که رادیو اعلام می کنه"به علت آلودگی شدید هوا، زنان باردار، بیماران قلبی و بچه ها حتی الامکان از خانه خارج نشوند." فردا قراره که با سامیار و دوستاش و ماماناشون بریم پارک.نمی دونم که این هشدار شامل فردا هم میشه یا نه.بعد از تماس با چند تا از مادرها تصمیم می گیریم که فردا صبح تصمیم قطعی رو بگیریم.
اخبار ساعت هفت صبح رو گوش می کنم.در بخش هواشناسی اعلام می کنن که"میزان آلاینده ها رو به افزایش است." همین!!! نمی دونم که این هشداره؟این فقط اطلاع رسانیه.تصمیم می گیرم تا اخبار ساعت هشت منتظر بمونم.تمام تیترهای خبری و تفصیل خبری رو گوش می کنم، اما هیچ گونه اطلاعی در مورد آلودگی هوا داده نمی شود.همینه که سحر خیز باش تا کامروا شوی.این اطلاعیه رو فقط سحر خیزها شنیدن!
پیش خودم فکر می کنم حتما سازمانی یا مرکزی هست که بتونه وضعیت هر روز هوا رو اعلام کنه.به 118 زنگ می زنم و اونها شماره 134 رو می دن.اما این شماره فقط مختص پیش بینی هواست.دوباره به 118 تماس می گیرم و مسئله رو مطرح می کنم : "من می خوام وضعیت آلودگی هوای امروز تهران رو بدونم" جوابگوی ؟؟؟ مرکز 118 می پرسه"مگه خبری شده؟"اطلاعیه دیروز رو می گم و اینکه می خوام در مورد وضعیت امروز بدونم.بعد از مشورت با همکارانش شماره سازمان محیط زیست رو به من میدن. بعد از تماس با اپراتور و ارتباط با بخشهای مختلف، شماره مرکز دیگری رو میدن و بالاخره بعد از زمان قابل ملاحظه ای معطلی، من به مرکز پاسخگویی متصل میشم.بعد از اینکه سوالم رو مطرح می کنم، خانمی با صدایی که از ته چاه در میاد می پرسه" شما؟".تلاش می کنم که خونسردی خودم رو حفظ کنم و جواب میدم" من یک شهروند معمولی تهرانی" و این بار می پرسه" برای چی می خواهین بدونین؟" این باربیشتر از اینکه عصبانی بشم خنده ام می گیره. در حالی که خودم رو کنترل کردم جواب می دم"میخوام بچه ام رو ببرم پارک، می خوام بدونم وضعیت آلودگی در چه حدی هست؟!!!"
لحظه ای سکوت می کنه و من احساس می کنم که حسی از تمسخر فضای اطرافم رو پر کرده.پیش خودم فکر می کنم که چه سوژه خوبی رو برای تفریح کردن کارشناسان محترم سازمان فراهم کرده ام.مادران بی غم الکی خوش بیکار که برای پارک بردن بچه هاشون میزان آلاینده های هوا رو چک می کنن.پس از اینکه پرسید در کدام منطقه زندگی می کنم و کدام منطقه می خوام برم جواب داد"درهر دو این مناطق، آلودگی هوا در وضعیت خیلی بالاست!!!"
........
برای چی می خوام بدونم که آلودگی هوا در وضعیت هشدار هست یا مثل روزهای معمولی در حد قابل تحمله؟ برای اینکه تنفس در هوای پاک حق طبیعی و اولیه من، تو و بچه های ماست.چون ریه های ما ،مغزما و وجود ما به اکسیژن احتیاج داره نه گوگرد و بنزن و هزار کوفتی که نمی شناسم و نمی دونم و با هر نفسی فرو میدیم.. برای اینکه هوای پاک حق مسلم ماست.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

اون موقعی که ميخواستيم از ايران بيرون بياييم، يادمه که آلودگی هوا يکی از دغدغه های هميشگی من بود، دم پنجره ی مخل کارم در چهار راه وليعصر
مي ايستادم، به درختهای غبار گرفته ی پارک دانشحو که برکهاشون بجای سبز سياه بود نگاه ميکردم و به خودم ميگفتم که دلم نميخواد دحترم در اين هوا هر روز بره مدرسه.

حالا به هوای تميز عادت کردم و اون اجساس بد از يادم رفته. حالا به دلتنگي ها فکر ميکنم و همه پدر و مادرهای اينجا، همش ميگن بچه ها عمو نميدونن چيه، مادر بزرگ رو نفهميدن و ...
کاش ميشد همه رو باهم داشت.

ناشناس گفت...

دوست گلم... حق با توست... و در جايي كه به كمترين حقوق اوليه ي ما بي اعتنايي مي شود و هيچ كاريش هم نمي توانيم بكنيم، چه بايد گفت؟...

ناشناس گفت...

اون آقاي پرتغالي -رناتو- كه درباره اش توي وبلاگم نوشته بودم رو شايد خونده باشيش... يادمه اونروز در بهترين احتمالاً نقطه ي تهران -ولنجك- به من مي گفت : "آميتيس، واقعاً چطوري توي اين شهر نفس ميكشيد؟" و سرفه مي كرد.. و حالا ائ كه هيچ.. من دو ماه تمام است كه سرفه مي كنم و ريه هايم ملتهب است.. مرجان جانم، بزودي خلاص ميشي... پر ميكشي و ميبري ساميار عزيز رو به دياري بهتر...